📝 محمد خواجه‌پور - صحبت‌نو ویژه گراش - اسفند ۱۳۸۸:
شاید فکر کنید که من خبرها را پیگیری نمی‌کنم یا این بیست روز به خیابان نیامده‌ام و پارچه نوشته‌های متعدد را ندیده‌ام یا این که پول موبایلم را پرداخت نکرده‌ام و هیچ پیامکی به من نرسیده است که می‌گویم: «گراش هنوز شهرستان نشده است»
واقعیت‌هایی وجود دارد که هر چند شاید یادآوری آن در روزهایی که مردم گراش شادکام و سرخوشند چندان خوش‌آیند نباشد اما به وظیفه روزنامه‌نگاری و نگاه انتقادی تلنگری به آن‌ها کمک می‌کند نگاه بهتری به شهرستان گراش داشته باشیم:
الف. شهرستان گراش در انتهای سال تصویب شده است. در بودجه امسال و سال آینده ردیفی برای این شهرستان وجود ندارد به خاطر همین تا حداقل یک سال آینده گراش اسماً شهرستان است اما بودجه رسمی چندانی نخواهد داشت.
ب. مدیران استان بد عادت شده‌اند که در شهرستان‌های جنوب فارس راه‌اندازی هر اداره‌ای تنها بعد از تامین بخشی از هزینه به ویژه ساختمان توسط مردم محل انجام می‌شود. عوض کردن این عادت بد کار سختی است.
پ. راه‌اندازی هر کدام از ادارات مستقل روندی طولانی است و ممکن است برخی ادارات تا ده سال نیز در یک شهرستان تاسیس نشود مساله‌ای که نیازمند صبر مردم است و در طی این مدت مجبور به تعامل با اداراتی هستیم که شاید چندان دل خوشی از شهرستان شدن گراش نداشته باشند.
ت. گراشی‌ها در این سال‌ها حضور چندانی به عنوان کارمند در ادارات دولتی نداشته‌اند از سوی دیگر توقع استفاده از مدیران بومی در شهر وجود دارد. به گونه‌ای که تصور می‌شود افراد تنها حاضر هستند از سطح مدیریت وارد ساختار اداری شوند. ورود مدیران غیر متخصص و بدون تجربه مساله‌ای است که نه به سود مدیران اداری است و نه به سود شهر
ث. شهرستان شدن سیر تحولات اجتماعی را افزایش می‌دهد. به نظر می‌رسد که گراشی‌ها حساسیت خاصی بر حفظ محیط مذهبی شهر و بافت بومی آن دارند. گرایشی که ممکن است چالش‌هایی را در پی داشته باشد
ج. قول داده‌ایم که پس از شهرستان شدن عدالت را مراعات کنیم. قولی که انجام سخت و دشوار است.
و همین‌طور این سیاهه می‌تواند ادامه داشته باشد و در هر حوزه‌ای گوشه‌ای از مشکلات رخ می‌نمایاند. این گونه است که شهرستان شدن به همان میزان که فرصت‌هایی را برای پیشرفت فراهم می‌کند چالش‌ها، امتحانات و ابتلائاتی را برابر ما قرار می‌دهد. بعد از به پایان رسیدن این شور عمومی وقتی که پارچه‌های سبز رنگ تبریک زیر آفتاب داغ در حال رنگ باختن است و پیامک‌های تبریک از حافظه‌‌ی گوشی‌ها پاک می‌شود تازه یاد این سوال خواهیم افتاد: «قرار است گراش بعد از شهرستان شدن چگونه تغییر کند؟» سوالی که بهتر است همین حالا از خود بپرسیم.
«شهرستان شدن» تا اینجای کار چیزی بیش از یک ارتقای سیاسی نیست که با تلاش و زحمت برخی از فعالین سیاسی و اجتماعی شهر به دست آمد اما حالا وقت آن است که همه مردم و نیروهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی وارد شوند و در راه «شهرستان بودن» تلاش کنند. تلاشی که چون همیشه بیش از آن که منتظر کسی از بیرون باشیم باید خود آستین بالا بزنیم.
متن کامل 🔻
https://telegra.ph/Gerash-02-01
